Conflicten bespreken

Inspiratie voor partners > Conflicten bespreken

In het kort:

  • Hoe kun je van conflict naar verbinding komen?
  • Verbindend communiceren bij moeilijke gesprekken

Verbindende communicatie

Verbindende Communicatie is gebaseerd op het concept Geweldloze Communicatie (Non Violent Communication) van Dr. Marshall Rosenberg. Verbindend communiceren is een manier van communiceren die de kans vergroot dat – ook moeilijke - gesprekken constructiever en fijner verlopen. Verbindende communicatie zorgt ervoor dat jullie als partners bewuster worden van elkaars gevoelens en behoeften. Het helpt jullie om de eigen gevoelens en behoeften beter te begrijpen en te verwoorden. 

Vier bouwstenen

Bij het oefenen van Verbindende Communicatie zijn er vier belangrijke bouwstenen: 
1. Waarnemen (i.p.v. oordelen)
2. Een gevoel formuleren (i.p.v. een gedachte)
3. Behoeften duidelijk formuleren (i.p.v. de strategie die voor jou de juiste lijkt)
4. Verzoeken (i.p.v. eisen)

Een voorbeeld:
1. Ik merk dat jouw werk je sterk opslorpt, je werkt ook vaak ’s avonds en in het weekend (waarneming).
2. Ik merk bij mezelf frustraties op, een beetje teleurstelling, ik voel me verdrietig en eenzaam (gevoel).
3. Voor mij is het belangrijk dat we elke week voldoende tijd nemen voor elkaar en kunnen bijpraten (behoeften).
4. Daarom zou ik samen met jou willen bekijken hoe we meer tijd kunnen maken voor elkaar.

Ga hiermee aan de slag

Stap 1: waarnemen

In een eerste stap beschrijf je zo feitelijk mogelijk wat jouw partner heeft gezegd of gedaan (of niet gezegd of gedaan) dat in strijd is met jouw behoeften. Dit is niet eenvoudig, omdat we observeren en oordelen vaak door elkaar halen. Maar het verschil is belangrijk: een interpretatie of oordeel zorgt bij je partner misschien voor verzet of schuldgevoelens. Een pure waarneming lokt veel minder verzet uit.

Stap 2: een gevoel formuleren

Bij de tweede stap gaat het erom aan jouw partner te zeggen hoe je je bij de situatie voelt. Vaak zeggen we wat we denken, in plaats van wat we voelen. Dat klinkt voor je partner dan al snel als verwijten of kritiek. En dan gaat die zich eerder verdedigen dan echt naar je luisteren.

Gevoelens zijn belangrijk, want ze geven aan of onze behoeften al dan niet vervuld zijn. Een onaangenaam gevoel zegt ons: “Opgelet! Er komt iets belangrijks te kort. Doe er iets aan!”

Stap 3: behoeften duidelijk formuleren

De derde stap is dat je je bewust bent van je behoeften. Elke mens heeft behoeften. Het is belangrijk om te beseffen dat onze behoeften en waarden verklaren waarom we ons zo voelen. Door je behoeften uit te spreken kan je partner beter horen dat je geen oordeel uitspreekt maar dat je op een oprechte manier iets over jezelf willen zeggen. 

Stap 4: verzoeken

De vierde stap is het verzoek. Hiermee vraag je aan jouw partner of deze bereid is op dit moment iets te doen. Vaak spreken we geen duidelijk verzoek uit en moet je partner raden wat je concreet wil. Dat zorgt vaak voor teleurstelling. Het klaar en duidelijk uitspreken van verzoeken of concrete wensen, maakt communicatie directer en duidelijker. Dit vergt best wel wat moed. Bovendien is het geen garantie op krijgen wat je wil. Je partner heeft de vrijheid en de verantwoordelijkheid om te beslissen om wel of niet op het verzoek in te gaan. 

Een aantal tips:
1. Zeg wat je wel wil in plaats van wat je niet wil. Als je zegt tegen je partner: ”Ik wil niet dat je altijd weg bent” weet je partner niet wat je wel wil. Als je zegt: ”Ik zou graag twee avonden per week voor ons en de kinderen hebben” zeg je wel wat je wil.
2. Beschrijf zo concreet mogelijk wat je verwacht: “Ik wil dat je niet doet of de ochtend alleen van jou is” wordt duidelijker als je zegt: “Ik zou graag hebben dat je om 8u met de kinderen naar school vertrekt.” 
3. Beschrijf wat je partner kan doen, in plaats van te zeggen hoe hij/zij zich moet voelen of moet zijn. “Kun je niet een beetje ordelijker zijn?” wordt duidelijker door te zeggen: “Doe je je sportkleren na de wedstrijd in de wasmand?” 
4. Laat je partner de keuzevrijheid om wel of niet in te gaan op het verzoek. Probeer te aanvaarden dat je partner niet altijd (onmiddellijk) bereid is om tegemoet te komen aan je behoefte. 

Als je verbindend wil communiceren, schrijf je de stappen best eens uit voor je het gesprek aangaat. Je kunt daarbij het volgende geheugensteuntje gebruiken:
Wanneer ik… (waarneming: wat je ziet, hoort,…)
Voel ik me… (vertel je gevoel)
Omdat ik behoefte heb aan… (vertel je behoefte)
Ben jij bereid om… (vertel je verzoek)

Lees, luister of bekijk ook:

Anders dan mijn eigen ouders?

Bekijken - Video

Let's talk parenting taboos

Bekijken - Video

Praten met je tiener

Doen - Tool